Żyłki na przypony

W każdej sytuacji wędkarskiej potrzebny jest dobry przypon. Materiały na przypony muszą być idealnie dopasowane do danej techniki i mogą się różnić w obrębie tej samej kategorii, w zależności od gatunku ryby i jakości brania.

Linki przyponowe stosowane są przede wszystkim w statycznych metodach połowu, w wędkarstwie spławikowym i gruntowym. Z reguły wędkarze konstruują tzw. przypony z żyłek cieńszych od żyłki głównej. Ma to na celu zwiększenie ilości brań, ale stwarza ryzyko zerwania ryby przy nieostrożnym holu. W przypadku żyłek przyponowych z reguły szpule mają 25 metrowy nawój lub montowane są na szpulach wielonakrętowych zawierających materiał przyponowy. Szpule z żyłkami przyponowymi występują w dwóch podstawowych rodzajach: żyłki przyponowe mono i wielowarstwowe. Wielowarstwowe żyłki przyponowe powstają przez połączenie kilku żyłek z silikonu lub tworzywa sztucznego.

Żyłki na przypony w statycznych metodach połowu

Żyłki przyponu powinny być zawsze cieńsze niż żyłka główna. Ich grubość musi być dostosowana do techniki połowu i rodzaju ryb, które zamierzamy łowić. Do łowienia spławikami stosujemy żyłki o średnicy 0,12 - 0,18 mm. Najczęściej stosowanym przyponem do zwykłego spinningu jest żyłka o średnicy 0,14 - 0,16 mm, którą wiąże się najczęściej węzłem krwawym lub chirurgicznym. Wytrzymałość żyłki dobiera się w zależności od wielkości i wagi stosowanych przyponów. Ogólnie rzecz biorąc, używa się grubszej i mocniejszej żyłki podczas łowienia na cięższe przynęty.

Materiały przyponowe to niezbędne akcesoria w wyposażeniu każdego wędkarza. Stanowią one jeden z wielu elementów zapewniających skuteczne łowienie. Linki przyponowe powinny cechować się absolutną niezawodnością i trwałością, pozwalającą na długą żywotność i funkcjonalność w każdych warunkach pogodowych. Linki przyponowe wykonane z włókien mono zapewnią lepszą czułość i wyczucie, dzięki rozmieszczeniu w nich ciężkich ołowianych ciężarków oraz dużej liczby cienkich, równomiernie rozłożonych żyłek. Każdy profesjonalny wędkarz powinien mieć w zanadrzu nie tylko żyłkę główną, ale również żyłki na przypony.